x تبلیغات
سلامت باشید

رژیم بدنسازی چیست؟

 بدنسازی ورزشی است که نیاز به فداکاری و نظم زیادی دارد. این شامل تمرینات شدید و یک رژیم غذایی سخت برای عضله سازی و رسیدن به فیزیک مطلوب است. یکی از مهمترین جنبه های رژیم بدنسازی میزان پروتئین مصرفی است. پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت عضلانی ضروری است و یک ماده مغذی کلیدی برای بدنسازان است.

 
وقتی صحبت از رژیم بدنسازی می شود، غذاهای خاصی توصیه می شود. اینها شامل پروتئین های بدون چربی مانند مرغ، بوقلمون، ماهی و گوشت گاو و همچنین محصولات لبنی کم چرب مانند ماست و پنیر می باشد. علاوه بر این، بدنسازان اغلب مکمل های پروتئینی مانند پودر پروتئین آب پنیر را برای کمک به تامین نیازهای پروتئین روزانه خود مصرف می کنند.
 
میزان پروتئین مورد نیاز برای بدنسازی بسته به عواملی مانند وزن بدن و شدت تمرین متفاوت است. با این حال، یک دستورالعمل کلی مصرف 1 گرم پروتئین به ازای هر پوند از وزن بدن در روز است. به عنوان مثال، یک بدنساز 200 پوندی باید 200 گرم پروتئین در روز مصرف کند.
 
بدنسازان علاوه بر پروتئین به حجم و برش دوره های تمرینی خود نیز توجه می کنند. دوره حجم زمانی است که بدنسازان بر روی بلند کردن وزنه های سنگین تر و افزایش حجم کلی تمرینات خود تمرکز می کنند. در طول این مدت، آنها ممکن است کالری و کربوهیدرات بیشتری برای حمایت از تمرین خود مصرف کنند. از طرف دیگر، دوره کات زمانی است که بدنسازان روی از دست دادن چربی بدن و فاش کردن تعریف عضلانی خود تمرکز می کنند. در این مدت، آنها ممکن است کالری و کربوهیدرات کمتری مصرف کنند و بیشتر بر پروتئین و چربی های سالم تمرکز کنند.
 
وعده های غذایی قبل از تمرین برای تامین انرژی و مواد مغذی برای سوخت بدن در طول تمرین مهم هستند. این وعده های غذایی باید حدود ۲ تا ۳ ساعت قبل از تمرین مصرف شوند و باید حاوی کربوهیدرات های پیچیده مانند غلات کامل، میوه ها و سبزیجات باشند. نمونه‌هایی از وعده‌های غذایی قبل از تمرین شامل یک ساندویچ بوقلمون و سبزیجات روی نان گندم کامل یا یک کاسه کینوا با سبزیجات بوداده است.
 
وعده های غذایی بعد از تمرین نیز برای بدنسازان مهم است زیرا به ترمیم و بازسازی بافت عضلانی کمک می کند. این وعده های غذایی باید بلافاصله بعد از تمرین مصرف شوند و شامل ترکیبی از پروتئین و کربوهیدرات باشند. نمونه‌هایی از وعده‌های غذایی بعد از تمرین عبارتند از: مرغ و سیب زمینی شیرین یا شیک پروتئینی با میوه و نان غلات کامل.
 
در نتیجه، رژیم بدنسازی شامل مصرف مقادیر کافی پروتئین، توجه به حجم و دوره های کاهش وزن و مصرف وعده های غذایی مناسب قبل و بعد از تمرین است.

چه مقدار پروتئین برای ورزشکاران مورد نیاز است؟

 به عنوان یک ورزشکار، بدن شما به دلیل شدت و دفعات تمرینی که انجام می دهید، به سوخت بیشتری نسبت به افراد کم تحرک نیاز دارد. پروتئین، یکی از سه درشت مغذی (کربوهیدرات، چربی و پروتئین)، نقش مهمی در ساخت ترمیم و حفظ بافت عضلانی در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که ورزشکاران به چه مقدار پروتئین نیاز دارند، چگونه آن را محاسبه کنیم، چه نوع پروتئینی وجود دارد و چرا اهمیت دارد.

 
 
مصرف روزانه توصیه شده پروتئین برای بزرگسالان با توجه به دریافت مرجع رژیم غذایی (DRI) 0.8 گرم به ازای هر کیلوگرم (گرم بر کیلوگرم) وزن بدن است. با این حال، مطالعات نشان داده است که افراد فعال برای تامین نیازهای تمرینی خود به مقادیر بیشتری پروتئین نیاز دارند. انجمن بین المللی تغذیه ورزشی توصیه می کند که ورزشکاران بسته به عواملی مانند سن، نوع ورزش و حجم تمرین، بین 1.2-2.0 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف کنند.
 
به عنوان مثال، یک ورزشکار مرد با وزن 75 کیلوگرم (165 پوند) که پنج بار در هفته به شدت تمرین می کند، در گروهی قرار می گیرد که به 1.4 تا 1.9 گرم پروتئین در هر کیلوگرم یا 135-162 گرم پروتئین در روز نیاز دارد. این محدوده تضمین می کند که اسیدهای آمینه کافی برای رشد، ریکاوری و ترمیم بهینه عضلات بعد از تمرین در دسترس است.
 
چگونه پروتئین مورد نیاز را بر اساس درصد کل کالری محاسبه کنیم؟
 
همچنین ورزشکاران می توانند با محاسبه درصد کل کالری مصرفی هر روز از منابع پروتئینی، نیاز پروتئین خود را تعیین کنند. طبق گزارش کالج آمریکایی پزشکی ورزشی (ACSM)، این عدد بین 15 تا 35 درصد کاهش می یابد.
 
برای محاسبه پروتئین دریافتی با استفاده از درصد:
 
میزان متابولیسم پایه (BMR) خود را تعیین کنید. می توانید از ماشین حساب های BMR آنلاین استفاده کنید یا با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
 
برای دریافت کل کالری مورد نیاز روزانه (TDEE) BMR خود را در ضریب سطح فعالیت ضرب کنید:
 
سبک زندگی کم تحرک: x1.2
Lightly Active: x1.375
نسبتا فعال: x1.55
بسیار فعال: x1.725
بسیار فعال: x1.9
درصد پروتئین مورد نظر خود را به گرم تبدیل کنید:
 
به عنوان مثال، اگر می خواهید 20% را هدف قرار دهید، TDEE خود را در 0.20 ضرب کنید.
نتیجه به دست آمده در مرحله 3 را بر چهار تقسیم کنید زیرا در هر گرم پروتئین تقریباً 4 کالری وجود دارد.
 
این محاسبه با در نظر گرفتن تعادل کلی انرژی، تخمینی از مصرف پروتئین روزانه را ارائه می دهد.
 
انواع پروتئین چیست؟
 
پروتئین ها اشکال مختلفی دارند و درک این تمایزات به ورزشکاران کمک می کند هنگام انتخاب مواد غذایی غنی از پروتئین، انتخاب های آگاهانه ای داشته باشند. در اینجا چند نوع رایج پروتئین آورده شده است:
 
پروتئین کامل: حاوی تمام نه اسید آمینه ضروری لازم برای عملکردهای بدن، از جمله رشد عضلات است. به عنوان مثال می توان به مرغ، گوشت گاو، ماهی، تخم مرغ، محصولات لبنی، سویا، کینوا، دانه شاهدانه، دانه چیا، تخم کدو تنبل و بادام زمینی اشاره کرد.
 
پروتئین ناقص: فاقد یک یا چند اسید آمینه ضروری است. غذاهای گیاهی مانند میوه‌ها، سبزیجات، آجیل و حبوبات عموماً سطوح پایین‌تری از پروتئین کامل را فراهم می‌کنند، اما وقتی با هم در وعده‌های غذایی در طول روز مصرف شوند، اسیدهای آمینه از دست رفته یکدیگر را تکمیل می‌کنند.
 
چرا ورزشکاران نسبت به افراد کم تحرک به پروتئین بیشتری نیاز دارند؟
 
فعالیت‌های بدنی منظم نیازهای قابل توجهی را بر بدن انسان تحمیل می‌کند که منجر به افزایش نرخ تجزیه پروتئین در طول جلسات و بعد از تمرین می‌شود. مصرف پروتئین کافی به جبران ذخایر تخلیه شده، تقویت هیپرتروفی (رشد عضلانی)، جلوگیری از آسیب های ناشی از تمرین بیش از حد، افزایش عملکرد و بهبود سلامت کلی کمک می کند. بنابراین، ترکیب غذاهای پر پروتئین در وعده‌های غذایی قبل، حین و بعد از ورزش ممکن است مفید باشد.
 
در نتیجه، تعیین مقدار و منبع مناسب پروتئین برای اهداف ورزشی برای به حداکثر رساندن سود بدون ایجاد مشکلات سلامتی حیاتی است. با تخمین نیازهای فردی از طریق هر روشی که در بالا توضیح داده شد، پیگیری الگوهای رژیم غذایی، و تنوع برنامه غذایی، ورزشکاران می توانند به طور پایدار روال تناسب اندام خود را بهینه کنند. به یاد داشته باشید که همیشه به جای تکیه بر مکمل ها، گزینه های غذایی کامل را در اولویت قرار دهید، مگر اینکه توسط متخصص تغذیه یا پزشک مجاز تجویز شده باشد. ترکیب متعادل کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها برای موفقیت طولانی مدت ضروری است.

وزن بدن و کمبود وزن: راهنمای جامع برای زندگی سالم

 بدن ما برای عملکرد صحیح به مقدار مشخصی مواد مغذی، انرژی و مایعات نیاز دارد. اندازه‌گیری که این تعادل بین جرم ما (به استثنای استخوان‌ها، اندام‌ها و مایعات) و کشش گرانش روی ما را نشان می‌دهد، وزن بدن نامیده می‌شود. وزن بدن می تواند از فردی به فرد دیگر بر اساس ژنتیک، سن، جنسیت، انتخاب سبک زندگی و وضعیت سلامت کلی متفاوت باشد. با این حال، زمانی که به زیر یک آستانه خاص می رسد، می تواند منجر به عواقب جدی برای سلامتی شود که به عنوان کمبود وزن شناخته می شود. در این مقاله، معنی کم وزنی، علائم آن، خطرات سلامت مرتبط، کارهایی که در صورت کمبود وزن باید انجام دهید و نکات عملی برای افزایش وزن سالم را بررسی خواهیم کرد.

 
درک کم وزنی
 
کمبود وزن به داشتن BMI (شاخص توده بدنی) کمتر از 18.5 کیلوگرم بر متر مربع اشاره دارد. این معیار اندازه گیری قد و وزن را برای تعیین اینکه آیا فردی در محدوده سالم قرار می گیرد یا خیر، در نظر می گیرد. در حالی که BMI می تواند یک ایده کلی از دسته وزن فرد ارائه دهد، نباید جایگزین توصیه های پزشکی یا تشخیص های متخصصان مراقبت های بهداشتی شود. به عنوان مثال، ورزشکارانی که نسبت عضله به چربی بالایی دارند، علیرغم داشتن سطح آمادگی جسمانی مطلوب، ممکن است در دسته کم وزن قرار گیرند.
 
علائم کمبود وزن
 
علائم و نشانه های کمبود وزن بسته به علت زمینه ای متفاوت است. در اینجا برخی از شاخص های رایج وجود دارد:
 
خستگی مفرط: احساس خستگی مداوم می تواند نشان دهنده این باشد که بدن شما سوخت کافی برای ادامه فعالیت های روزانه دریافت نمی کند.
 
ضعف و سوءتغذیه: اگر رژیم غذایی شما فاقد ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین و کالری ضروری باشد، ممکن است سیستم ایمنی بدن شما به مرور زمان ضعیف شود و شما را مستعد ابتلا به بیماری ها کند.
 
از دست دادن توده عضلانی: مصرف کم کالری منجر به تجزیه عضلانی به دلیل شرایطی به نام کاتابولیسم می شود. این منجر به کاهش قدرت و تحرک می شود.
 
سیکل های قاعدگی نامنظم: زنانی که قاعدگی های نامنظم را تجربه می کنند می توانند نشان دهنده تولید هورمون استروژن پایین باشند که در زمان محرومیت از غذا رخ می دهد.
 
نازک شدن موها: رژیم های غذایی افراطی و فاقد مواد مغذی کافی می تواند منجر به نازک شدن مو و ریزش مو شود.
 
تغییرات پوستی: خشکی پوست، سیاهی دور چشم و افزایش حساسیت به دمای سرد ممکن است به دلیل سوء تغذیه ظاهر شود.
 
خطرات سلامتی مرتبط با کمبود وزن
 
سوءتغذیه مزمن اثرات طولانی مدت قابل توجهی دارد. در اینجا برخی از خطرات بالقوه مرتبط با شرایط کم وزنی مداوم وجود دارد:
 
افزایش خطر ابتلا به بیماری های مزمن: کمبود وزن شانس ابتلا به بیماری های مزمن مانند پوکی استخوان، بیماری های قلبی، دیابت نوع دوم و سرطان را افزایش می دهد.
 
کاهش ایمنی: همانطور که قبلا ذکر شد، تغذیه ناکافی مانع ایمنی می شود و در نتیجه آسیب پذیری عفونت را افزایش می دهد.
 
مسائل مربوط به سلامت روان: استرس بی مورد ناشی از سلامت جسمانی ضعیف اغلب باعث افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات خوردن و اختلالات خواب می شود.
 
نگرانی های باروری: هم مردان و هم زنانی که از شرایط مزمن کم وزنی رنج می برند، با مشکلات باروری، تاخیر در بلوغ و وزن کمتر هنگام تولد از جمله دیگر مشکلات باروری مواجه هستند.
 
نرخ مرگ و میر بالاتر: افرادی که دائماً کم وزن هستند ممکن است در مقایسه با افرادی که وزن بدن خود را سالم نگه می دارند، میزان مرگ و میر بالاتری را تجربه کنند.
 
اگر کم وزن هستید چه باید کرد؟
 
اگر مشکوک هستید که به طور ناخواسته وزن کم کرده اید یا به طور مداوم از BMI توصیه شده کم می کنید، در اینجا می توانید اقداماتی را انجام دهید:
 
با پزشک خود مشورت کنید: یک قرار ملاقات با پزشک خود ترتیب دهید تا در مورد علل احتمالی کاهش وزن خود صحبت کنید و راهنمایی های حرفه ای دریافت کنید.
 
هر گونه کمبود غذایی را شناسایی کنید: کار در کنار یک متخصص تغذیه ثبت شده می تواند به شناسایی هر گونه شکاف در نیازهای غذایی شما کمک کند و برنامه های غذایی شخصی مناسب با شرایط شما را ارائه دهد.
 
بررسی عوامل عاطفی: مقابله با نگرانی های روانشناختی مانند استرس، اضطراب، غم و اندوه و غیره، از طریق درمان یا گروه های حمایتی می تواند برخی از عوامل فیزیولوژیکی را کاهش دهد.
 
عادات سبک زندگی را اصلاح کنید: تغییرات ساده در سبک زندگی مانند روتین های ورزشی منظم و بهبود عادات خواب می تواند باعث افزایش وزن سالم و بهبود نتایج کلی سلامت شود.
 
نکاتی برای افزایش وزن سالم
 
در اینجا چند پیشنهاد عملی برای افرادی که به دنبال افزایش ایمن وزن بدن خود هستند و در عین حال خطرات سلامتی خود را به حداقل می رساند آورده شده است:
 
کالری بیشتری بخورید: مصرف غذاهای غنی از کربوهیدرات های پیچیده، پروتئین ها و چربی ها به افزایش مصرف کالری روزانه کمک می کند.
 
تمرکز بر غذاهای غلیظ مغذی: انتخاب غذاهای کامل حاوی مواد مغذی مهم به جای
 
 
از غذاهای فرآوری شده پرهیز کنید: میان وعده‌های بسته‌بندی شده و وعده‌های غذایی آماده معمولاً سرشار از سدیم، قند و مواد مصنوعی هستند و ارزش غذایی کمی دارند. در عوض، میوه های تازه، سبزیجات، گوشت بدون چربی و غلات کامل را انتخاب کنید.
 
به اندازه کافی آب بنوشید: در طول روز با نوشیدن مقدار زیادی آب قبل و بعد از غذا، به خصوص در حین تمرین، هیدراته بمانید.
حداقل هشت لیوان آب در روز مصرف کنید.
 
وعده‌های غذایی را از قبل برنامه‌ریزی کنید: ایجاد یک منوی هفتگی به شما کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنید که انواع غذاهای مغذی مصرف می‌کنید، و از کسالت و هوس‌های ناگهانی برای غذاهای ناسالم جلوگیری می‌کند.
 
میان وعده هوشمندانه: به جای میان وعده های شیرین و فرآوری شده، گزینه های مغذی مانند آجیل، دانه ها، ماست یونانی، میوه یا سبزیجات با هوموس را انتخاب کنید.
 
بخش های مانیتور: پرخوری می تواند مانع از پیشرفت به سمت هدف وزنی سالم شود و منجر به ناراحتی و مشکلات گوارشی شود. برای کنترل اندازه وعده ها از بشقاب ها و کاسه های کوچکتر استفاده کنید.
 
آهسته و آگاهانه بجوید: وقت گذاشتن برای مزه کردن هر لقمه باعث هضم بهتر غذا می شود و به مغز شما اجازه می دهد سیگنال های سیری را ثبت کند و احتمال زیاده روی را کاهش می دهد.
 
خواب کافی داشته باشید: مدت خواب کافی بین هفت تا نه ساعت در شب با تنظیم هورمون های اشتها و عملکردهای متابولیک به مدیریت وزن کمک می کند.
 
در نتیجه، کمبود وزن چندین خطر برای سلامتی به همراه دارد. با این حال، اتخاذ شیوه های غذایی مثبت، پرداختن به عوامل عاطفی، ورزش منظم، و مشورت با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی واجد شرایط می تواند راه طولانی را برای دستیابی به یک سفر افزایش وزن ایمن و پایدار داشته باشد. همیشه به یاد داشته باشید که وعده‌های غذایی متعادل و سالم را به راه‌حل‌های سریع، رژیم‌های غذایی معمولی یا روش‌های خطرناک کاهش وزن که سلامت فرد را به خطر می‌اندازند، اولویت دهید.

فواید ویتامین B برای سلامتی

 ویتامین های B گروهی از هشت ماده مغذی ضروری هستند که نقش مهمی در حفظ سلامتی دارند. آنها عبارتند از تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین (B3)، اسید پانتوتنیک (B5)، پیریدوکسین (B6)، بیوتین (B7)، فولات (B9) و کوبالامین (B12). این ویتامین ها برای حمایت از عملکردهای مختلف بدن از جمله تولید انرژی، متابولیسم و حفظ یک سیستم عصبی سالم با هم کار می کنند.

 
فواید ویتامین B برای سلامتی
 
تولید انرژی: ویتامین های B نقش حیاتی در تولید انرژی در بدن دارند. آنها با تجزیه کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها به تبدیل غذا به انرژی کمک می کنند. این فرآیند در میتوکندری ها، که ساختارهای تولید کننده انرژی در سلول ها هستند، رخ می دهد.
متابولیسم: ویتامین های B برای عملکرد مناسب مسیرهای متابولیک در بدن ضروری هستند. آنها به تبدیل غذا به انرژی قابل استفاده کمک می کنند و از تجزیه مواد مضر در بدن پشتیبانی می کنند.
سیستم عصبی: ویتامین های B برای حفظ سلامت سیستم عصبی بسیار مهم هستند. آنها به تولید انتقال دهنده های عصبی کمک می کنند، که مواد شیمیایی هستند که سیگنال ها را بین سلول های عصبی در مغز و در سراسر سیستم عصبی منتقل می کنند.
سلامت قلب: ویتامین های B، به ویژه فولات و B6، از سلامت قلب حمایت می کنند. آنها به تنظیم سطح هموسیستئین کمک می کنند، اسید آمینه ای که در صورت وجود در سطوح بالا با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط است.
ثبات خلق و خو: ویتامین های B، به ویژه B6 و B12، برای حفظ خلق و خوی پایدار و جلوگیری از اضطراب و افسردگی ضروری هستند. آنها به تنظیم تولید انتقال دهنده های عصبی که مسئول حفظ خلق و خوی سالم هستند، کمک می کنند.
عوارض جانبی احتمالی مکمل های ویتامین B
 
در حالی که ویتامین های B به طور کلی در صورت مصرف در دوزهای توصیه شده بی خطر هستند، مصرف بیش از حد برخی از ویتامین های B می تواند منجر به عوارض جانبی شود. این شامل:
 
حالت تهوع و استفراغ: دوزهای بالای ویتامین B می تواند باعث تهوع و استفراغ شود
 
خارش، به خصوص زمانی که با معده خالی مصرف شود.
2. بثورات پوستی: دوزهای بالای ویتامین B می تواند باعث ایجاد بثورات پوستی شود، به ویژه زمانی که در دوزهای زیاد در مدت زمان کوتاهی مصرف شود.
3. سردرد: برخی افراد ممکن است هنگام مصرف دوزهای بالای ویتامین B دچار سردرد شوند.
4. اضطراب: دوزهای بالای ویتامین B می تواند در برخی افراد باعث اضطراب شود، به ویژه زمانی که در دوزهای زیاد در مدت زمان کوتاهی مصرف شوند.
5. تداخل با سایر داروها: ویتامین های B می توانند با برخی داروها مانند داروهای ضد تشنج و داروهای شیمی درمانی تداخل داشته باشند. قبل از مصرف مکمل های ویتامین B در صورت مصرف هر گونه دارویی، مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
 
دوز مورد نیاز ویتامین B
 
مصرف روزانه توصیه شده ویتامین B بسته به سن، جنس و عوامل دیگر متفاوت است. میزان مصرف روزانه توصیه شده برای بزرگسالان به شرح زیر است:
 
تیامین (B1): مردان - 1.2 میلی گرم در روز، زنان - 1.1 میلی گرم در روز
ریبوفلاوین (B2): مردان - 1.3 میلی گرم در روز، زنان - 1.1 میلی گرم در روز
نیاسین (B3): مردان - 16 میلی گرم در روز، زنان - 14 میلی گرم در روز
پانتوتنیک اسید (B5): مردان - 5 میلی گرم در روز، زنان - 4 میلی گرم در روز
پیریدوکسین (B6): مردان - 1.3 میلی گرم در روز، زنان - 1.3 میلی گرم در روز
بیوتین (B7): هیچ مصرف روزانه توصیه شده ای ایجاد نشده است
فولات (B9): مردان - 400 میکروگرم در روز، زنان - 400 میکروگرم در روز
کوبالامین (B12): مردان - 2.4 میکروگرم در روز، زنان - 2.4 میکروگرم در روز
توجه به این نکته مهم است که اینها فقط مصرف روزانه توصیه شده هستند و نیازهای فردی ممکن است متفاوت باشد. همیشه بهتر است با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید تا دوز مناسب را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید.
 
منابع غذایی ویتامین B
 
ویتامین های گروه B در طیف گسترده ای از غذاها یافت می شوند، از جمله:
 
تیامین (B1): منابع خوب تیامین شامل غلات کامل، مغزها، دانه ها و حبوبات است.
ریبوفلاوین (B2): منابع خوب ریبوفلاوین شامل محصولات لبنی، تخم مرغ و گوشت است.
نیاسین (B3): منابع خوب نیاسین شامل گوشت، مرغ، ماهی و تخم مرغ است.
پانتوتنیک اسید (B5): منابع خوب اسید پانتوتنیک شامل غلات کامل، حبوبات و گوشت است.
پیریدوکسین (B6): منابع خوب پیریدوکسین شامل گوشت، مرغ، ماهی و تخم مرغ است.
بیوتین (B7): منابع خوب بیوتین شامل تخم مرغ، محصولات لبنی و گوشت است.
فولات (B9): منابع خوب فولات شامل سبزیجات سبز برگ، حبوبات و غلات غنی شده است.
کوبالامین (B12): منابع خوب کوبالامین شامل گوشت، مرغ، ماهی و محصولات لبنی است.
مهم است که انواع غذاها را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا اطمینان حاصل کنید که ویتامین B کافی دریافت می کنید. همچنین توجه به این نکته ضروری است که پخت و پز می تواند برخی از ویتامین های B موجود در غذا را از بین ببرد، بنابراین بهتر است غذاهای غنی از ویتامین B را به صورت خام یا کمی پخته مصرف کنید.
 
در نتیجه، ویتامین های B برای حفظ سلامتی و حمایت از عملکردهای مختلف بدن ضروری هستند. آنها را می توان از طریق انواع غذاها از جمله غلات کامل، محصولات لبنی، تخم مرغ، گوشت و حبوبات به دست آورد. در حالی که ویتامین های B به طور کلی در صورت مصرف در دوزهای توصیه شده بی خطر هستند، مصرف بیش از حد برخی از ویتامین های B می تواند منجر به عوارض جانبی شود. مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید تا دوز مناسب را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید.

مقدار قند موجود در میوه ها و میوه های کم قند را بشناسیم

 میوه های کم قند به میوه هایی گفته می شود که در مقایسه با سایر میوه ها حاوی مقادیر کمتری قند طبیعی هستند. این میوه ها برای افرادی که می خواهند مصرف قند خود را محدود کنند یا سطح قند خون خود را مدیریت کنند، ایده آل هستند، مانند افراد مبتلا به دیابت. در اینجا چند نمونه از میوه های کم قند آورده شده است:

 
* توت ها (توت فرنگی، زغال اخته، تمشک) - این میوه های کوچک و شیرین در هر 1/2 فنجان فقط 15 تا 20 گرم شکر دارند.
* مرکبات (پرتقال، گریپ فروت، لیمو) - پرتقال و سایر مرکبات معمولاً دارای شاخص گلیسمی حدود 35-40 هستند، به این معنی که باعث افزایش قابل توجهی در سطح قند خون نمی شوند. یک وعده 1/2 فنجان پرتقال حاوی حدود 18 گرم شکر است.
* سیب - در حالی که سیب میوه ای با کربوهیدرات بالا در نظر گرفته می شود، قند طبیعی آن با فیبر و محتوای آب متعادل است و برای افرادی که به دنبال مدیریت سطح قند خون هستند، انتخاب بهتری است. یک سیب با اندازه متوسط حدود 20 گرم شکر دارد.
* گلابی - مانند سیب، گلابی نیز به دلیل محتوای فیبر بالاتر، شاخص گلیسمی پایین تری نسبت به سایر میوه ها دارد. یک گلابی با اندازه متوسط حدود 19 گرم شکر دارد.
* آووکادو - در حالی که آووکادو از نظر فنی یک میوه است، حاوی قند طبیعی بسیار کمی است و در درجه اول از چربی های سالم تشکیل شده است. یک آووکادوی متوسط فقط 0.4 گرم قند دارد.
 
مقدار قند موجود در میوه ها بسته به نوع و رسیده بودن میوه می تواند بسیار متفاوت باشد. به طور کلی، موز، انبه و آناناس در مقایسه با سایر میوه‌ها به دلیل بافت نرم‌تر و محتوای فیبر کمتر، قند طبیعی بیشتری دارند. به عنوان مثال، یک موز متوسط حاوی حدود 27 گرم شکر است، در حالی که یک فنجان انبه ورقه شده حاوی حدود 45 گرم شکر است.
 
میوه هایی که بیشترین میزان قند را دارند عبارتند از:
 
* انبه - با میانگین 40 تا 60 گرم شکر در هر فنجان، انبه از شیرین ترین میوه های موجود است.
* آناناس - یک فنجان تکه های آن حاوی حدود 52 گرم شکر در میوه آناناس است.
* موز - یک موز متوسط حدود 27 گرم قند طبیعی دارد که آن را به یکی از میوه های شیرین تر تبدیل می کند.
 
رژیم های میوه ای و کم کربوهیدرات به دلیل محتوای آب و فیبر بالا، اغلب با کاهش وزن یا مدیریت همراه هستند. رژیم‌های کم کربوهیدرات مصرف کربوهیدرات‌ها را به نفع منابع پروتئین و چربی محدود می‌کنند و به کاهش وزن سریع‌تر و بهبود کنترل قند خون اجازه می‌دهند. میوه‌ها را می‌توان با انتخاب میوه‌هایی که محتوای قند کمتری دارند یا در وعده‌های کوچک‌تر در رژیم غذایی کم کربوهیدرات گنجاند.
 
بین مصرف میوه و دیابت به دلیل قند زیاد در برخی میوه ها ارتباط وجود دارد. با این حال، وقتی صحبت از تأثیر آنها بر سطح قند خون می شود، همه میوه ها برابر نیستند. توت ها، مرکبات، سیب و گلابی میوه هایی با شاخص گلیسمی پایین در نظر گرفته می شوند که می توانند با خیال راحت توسط افراد دیابتی یا افرادی که به دنبال کنترل سطح قند خون هستند مصرف کنند. این میوه ها حاوی مقادیر متعادلی قند طبیعی و فیبر هستند که روند هضم را کند می کند و باعث افزایش قابل توجهی در سطح گلوکز خون نمی شود.
 
در نتیجه، میوه های کم قند برای افرادی که می خواهند مصرف قند خود را محدود کنند یا سطح قند خون را مدیریت کنند، ایده آل هستند. این میوه ها در مقایسه با سایر میوه ها حاوی مقادیر کمتری قند طبیعی هستند و می توان آنها را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم مصرف کرد. هنگام انتخاب میوه ها، برای کنترل بهتر قند خون و مدیریت وزن، مهم است که شاخص گلیسمی و ارزش غذایی کلی آنها را در نظر بگیرید.

آجیل جه سودی برای سلامتی جسمی دارد؟

 

آجیل و دانه دارای فواید زیر هستند:

1. مواد مغذی:

    - پروتئین: آجیل و دانه‌ها سرشار از پروتئین هستند و برخی از انواع آن حاوی 20 درصد پروتئین هستند. این باعث می شود آنها منبع عالی برای رشد و ترمیم عضلات و همچنین حفظ سلامت کلی بدن باشند.

 

    - چربی: حاوی مقدار قابل توجهی چربی است که برای عملکردهای مختلف بدن انسان مانند ذخیره انرژی، عایق کاری و تنظیم هورمون ضروری است. آجیل و دانه ها نیز منبع خوبی از چربی های تک غیراشباع هستند که به حفظ سلامت قلب کمک می کنند.

 

    - کربوهیدرات ها: بسیاری از آجیل ها و دانه ها حاوی کربوهیدرات هایی هستند که به سطح کلی قند خون کمک می کنند و انرژی لازم برای فعالیت های روزانه را فراهم می کنند. میزان کربوهیدرات موجود در آجیل و دانه ها بسته به نوع خاص متفاوت است، بنابراین توصیه می شود برای مشاوره شخصی با یک متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

 

2. محتوای چربی:

    - چربی های سالم: مغزها و دانه ها حاوی مقادیر سالم اسیدهای چرب ضروری هستند که به عملکردهای مختلف بدن مانند عملکرد مغز، حمایت از سیستم ایمنی و تنظیم هورمون کمک می کنند. آنها همچنین به سنتز ویتامین K، که برای لخته شدن خون حیاتی است، کمک می کنند.

 

3. محتوای قند:

    - قندهای طبیعی: مغزها و دانه ها حاوی قندهای طبیعی مانند گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز هستند. این قندها منبع انرژی هستند و به حفظ سطح طبیعی قند خون کمک می کنند. با این حال، برخی از واریته ها دارای مقادیر بیشتری قند طبیعی نسبت به سایرین هستند. نظارت بر اندازه وعده ها هنگام مصرف آجیل و دانه ها برای مزایای سلامتی بهینه ضروری است.

 

4. فواید سلامتی:

    - سلامت روحی و جسمی: مغزها و دانه‌ها سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به محافظت از بدن در برابر استرس اکسیداتیو کمک می‌کنند و به طور بالقوه التهاب را کاهش می‌دهند و در نتیجه به سلامت ذهنی و جسمی کمک می‌کنند.

 

5. هزینه و در دسترس بودن:

    - مقرون به صرفه: آجیل و دانه ها منبعی مقرون به صرفه از پروتئین و سایر مواد مغذی برای کسانی است که به دنبال حفظ یا بهبود رژیم غذایی خود بدون شکستن بانک هستند. برخی از آجیل ها نیز در بخش غذاهای فله موجود است که آنها را برای مقاصد میان وعده راحت می کند.

 

6. پیشگیری و نگهداری:

    - تنظیم سطح قند خون: مغزها و دانه‌ها به دلیل داشتن فیبر بالا به تنظیم قند خون سالم کمک می‌کنند که به مدیریت حساسیت به انسولین کمک می‌کند. این به نوبه خود از مشکلات احتمالی مرتبط با دیابت یا پیش دیابت جلوگیری می کند.

 

7. تطبیق پذیری:

    - مواد مغذی همه کاره: آجیل و دانه ها را می توان به عنوان یک عنصر در دستور العمل های مختلف مانند سالاد، سوپ، بلغور جو دوسر و گرانولا استفاده کرد و طیف متنوعی از مواد مغذی ضروری را برای انرژی، عملکرد مغز و سلامت قلب فراهم می کند. تطبیق پذیری آنها آنها را به یک مکمل مفید برای رژیم غذایی افرادی با ترجیحات یا نیازهای خاص متفاوت تبدیل می کند.

 

8. مزایای اضافی:

    - بهبود سلامت روده: برخی آجیل ها و دانه ها حتی می توانند با کاهش التهاب و ارتقای سلامت دستگاه گوارش، سلامت روده را بهبود بخشند. این به نوبه خود ممکن است به کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری ها مانند سندرم روده تحریک پذیر یا سرطان کولورکتال کمک کند.

 

9. اهمیت اعتدال:

    - هنگام مصرف آجیل و دانه ها، به ویژه برای کسانی که آلرژی دارند یا به مواد مغذی خاصی مانند صدف یا گلوتن حساسیت دارند، باید احتیاط کرد. توصیه می شود قبل از گنجاندن این غذاها در رژیم غذایی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

 

10. نتیجه گیری:

    - به طور خلاصه، آجیل و دانه ها منبع عالی پروتئین، چربی، کربوهیدرات، چربی های سالم، قندهای طبیعی، سلامت روانی و جسمی، هزینه و در دسترس بودن، تطبیق پذیری و مزایای اضافی مانند بهبود سلامت روده هستند. با این حال، هنگام مصرف آجیل و دانه‌ها برای افرادی که آلرژی یا حساسیت دارند باید احتیاط کرد و توصیه می‌شود قبل از گنجاندن این غذاها در رژیم غذایی با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.

 

11. محتوای کربوهیدرات:

     - به عنوان مثال، آجیل حاوی تقریباً 3-4 گرم کربوهیدرات در هر اونس است (بسته به نوع). نظارت بر اندازه وعده ها هنگام مصرف آجیل و دانه ها برای مزایای سلامتی بهینه ضروری است.

 

12. محتوای فیبر:

     - بسیاری از آجیل ها و دانه ها منبع خوبی از فیبر غذایی هستند که به حفظ حرکات منظم روده و ارتقای سلامت کلی گوارش کمک می کنند. یک وعده بادام حاوی تقریباً 50 تا 60 درصد DFI (رژیم غذایی حاوی فیبر) است.

 

13. محتوای پروتئین:

     - میزان پروتئین موجود در آجیل و دانه ها بسته به نوع آنها متفاوت است، بنابراین توصیه می شود برای مشاوره شخصی در مورد منابع مناسب دریافت پروتئین با یک متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

 

14. محتوای چربی:

     - چربی‌های سالم موجود در آجیل و دانه‌ها شامل چربی‌های تک غیراشباع (مانند روغن زیتون، آووکادو) هستند که انرژی را تامین می‌کنند، از عملکرد هورمون‌ها حمایت می‌کنند و به حفظ سلامت قلب کمک می‌کنند، و همچنین چربی‌های غیراشباع چندگانه (مانند روغن دانه آفتابگردان) که سطح کلسترول را تنظیم می‌کنند. و خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد.

 

15. محتوای قند:

     - قندهای طبیعی موجود در آجیل و دانه‌ها به انرژی کمک می‌کنند و به تنظیم سطح قند خون کمک می‌کنند، اما برخی از انواع قندهای طبیعی بالاتری نسبت به سایرین دارند.  نظارت بر اندازه وعده ها هنگام مصرف این غذاها برای مزایای بهینه ضروری است.

 

16. هزینه و در دسترس بودن:

     - آجیل و دانه ها منبع مقرون به صرفه پروتئین و سایر مواد مغذی هستند که آنها را به یک مکمل عالی برای رژیم غذایی افرادی که ترجیحات یا نیازهای خاص دارند تبدیل می کند. آنها را می توان در بخش های مواد غذایی فله ای یافت که امکان دسترسی آسان را فراهم می کند.

 

17. تطبیق پذیری:

     - آجیل و دانه ها طیف متنوعی از مواد مغذی ضروری را برای انرژی، عملکرد مغز و سلامت قلب فراهم می کنند. تطبیق پذیری آنها باعث شده است که آنها را به یک مکمل مفید برای دستور العمل های مختلف مانند سالاد، سوپ، بلغور جو دوسر و گرانولا تبدیل کند.

 

18. اهمیت اعتدال:

     - در مصرف آجیل و دانه ها برای افراد مبتلا به آلرژی یا حساسیت باید احتیاط کرد و توصیه می شود قبل از گنجاندن این غذاها در رژیم غذایی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت شود.

 

19. نتیجه گیری:

     - به طور خلاصه، آجیل و دانه ها مقدار زیادی از مواد مغذی ضروری را ارائه می دهند که در صورت مصرف متوسط می توانند سلامت کلی را بهبود بخشند. با این حال، افراد مبتلا به آلرژی یا حساسیت باید احتیاط کنند، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنند و از مصرف بیش از حد این غذاها برای فواید مطلوب خودداری کنند.

 

 

2. ارزش_غذایی_آجیل_خام_مقایسه_با_آجیل_برشته شده:

آجیل سرشار از پروتئین است و تا 20 درصد پروتئین دارد. آنها همچنین منبع خوبی از فیبر غذایی هستند و از عملکرد سالم روده پشتیبانی می کنند، که برای سلامت دستگاه گوارش مهم است. برخی از آجیل ها حاوی چربی های غیراشباع هستند که به تنظیم سطح کلسترول و کاهش خطر بیماری قلبی کمک می کنند. آجیل خام حاوی مواد مغذی بیشتری نسبت به آجیل برشته شده به دلیل فرآیند کم آبی پوست است که بخشی از لایه بیرونی حاوی پروتئین را از بین می برد.

 

 

 

3. محتوای کربوهیدرات ها: آجیل ها منبع خوبی از کربوهیدرات ها هستند که میانگین آن بین 3 تا 4 گرم در هر اونس است. آنها می توانند به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار گیرند و به حفظ سطح قند خون کمک کنند و به عملکرد طبیعی بدن کمک کنند. آجیل بو داده معمولاً کربوهیدرات کمتری دارند، اما همچنان حاوی برخی قندهای طبیعی (مانند الیگوساکاریدها) هستند.

 

 

4. محتوای چربی: چربی های مغذی به اشکال مختلف مانند چربی های تک غیر اشباع و چند غیر اشباع یافت می شوند. برخی آجیل ها و دانه ها منبع خوبی از چربی های سالم هستند که در صورت مصرف متعادل به انرژی و سلامت کلی بدن کمک می کنند. به عنوان مثال، بادام حاوی تقریباً 50-60٪ DFI (رژیم های حاوی فیبر) است که به هضم غذا کمک می کند و به حفظ حرکات روده منظم کمک می کند.

 

 

5. محتوای قند: آجیل می تواند منبع قندهای طبیعی باشد که با مصرف متعادل به انرژی و عملکرد بدن کمک می کند، مانند جو دوسر که حاوی حدود 2٪ DFI (رژیم های غذایی حاوی چربی) است. آجیل برشته شده معمولاً کربوهیدرات کمتری نسبت به آجیل خام دارند، اما همچنان منبع خوبی از چربی های سالم هستند.

منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.

صفحه قبل 1 صفحه بعد